BeYzAdE_05
Admin
 | Konu: Sultan Abdülhamid Hân niçin tahttan indirildi?!.  Ptsi Mart 30, 2009 9:20 am | |
| Sultan Abdülhamid Hân niçin tahttan indirildi?!. Necip
Fazil Bey rahmetlinin ifadesiyle: “Mesrutiyet, bir takim fikirsiz
Makedonya kabadayilarinin ruhuna gem takmis ve kör hamlelerini
istismara yol bulmus teskilâtli Yahudilik, Masonluk ve Dönmeligin
eseridir!..” Ittihatçi çete bu sekilde Ikinci Mesrutiyet hareketini
basarmis fakat zamanin pâdisahi Ikinci Abdülhamid Hân’i
devirememisti!.. Hem Sultan Hamid, hem o dönemin devlet adamlari
iktidarda idi!.. Halbuki gaye, ne Kanun-u Esasî’nin (Anayasa) tekrar
yürürlüge girmesi, ne Mesrutiyet’in ilâni, ne de Meclis-i Meb’ûsân’in
açilmasiydi... Bunlar birer vasita idi ve bu vasitalardan istifade ile
Sultan Hamid devrilecek, Pâdisahin Islâm âlemindeki hilâfet politikasi
yok edilecek, Devlet-i Aliyye yagma edilecekti... Bize düsman ser kuvvetler bu gaye ile Ittihatçi çete efradinin elinden tutmustu amma, Mesrutiyet’in ilânina, Meclis-i
Meb’ûsân’in açilmasina ragmen Sultan Ikinci Abdülhamid Hân hâlâ
mevkiini muhafaza ediyordu. Üstelik millet çogunluguyla padisahi
seviyordu, ordu, mühim ekseriyyeti ile Pâdisaha bagli idi, “Hareket
Ordusu” Kumandani Mahmud Sevket Pasa, Meclis-i Meb’ûsân Baskani Ahmed
Riza Bey’e söyle diyordu: “Ben maiyyetimdeki askeri, mesrutiyet ve
pâdisahi kaldirmak isteyenleri te’dib edecegiz (cezalandiracagiz),
Pâdisahin ve milletin cani tehlikededir diyerek buraya getirdim. Hal’in
(Pâdisahi tahttan indirmenin) bizim tarafimizdan vuku’ bulacagini asker
duyarsa isyan eder, mahvoluruz.” Milletvekilleri ise, Yildiz Sarayi’nin
“Tûlânî Merasim Salonu”nda 31 Aralik 1908 Persembe günü verilen
ziyafette birbirini çignercesine Pâdisahin elini etegini öpmüslerdi,
koyu bir Sultan Hamid düsmani olan o devrin ünlü kalemsoru Hüseyin
Cahid (Yalçin) hâtiratinda: “Abdülhamid ile görüsen Avrupalilar, onun
pek çekici ve baglayici bir nezaket ve sahsiyyeti oldugunu ötedenberi
yazarlardi. Bunu dalkavukluga ve menfaatperestlige hamlederek
inanmazdik. Fakat bu gece Abdülhamid’deki büyük cazibeyi ben yakindan
gördüm. Ziyafet sonunda hemen bütün mebuslarin/milletvekillerinin
kalbini kazanmisti” diyerek bu gerçegi itiraf etmistir!.. Sultan
Abdülhamid Hân’in saltanati boyunca (1876–1909) kazandigi bu muhtesem
nüfuz ve itibar, Ittihatçilari korkutmus ve iste onlar, bütün
gayretlerine ragmen sekiz buçuk aydir Pâdisahi devirmeye muvaffak
olamamislardi!.. Halbuki, Ittihad ve
Terakki adli çetenin basindakilerin ekserisi masondu ve bu masonlarin
kayitli bulundugu loca Sultan Abdülhamid Hân’in tahttan indirilmesine
çoktan karar vermisti!.. Masonlar bu kararla Ittihatçilara yardimci
olmuslar, tiyatro oyununu andiran bir merasimle (tekris) yemin
ettirmislerdi!.. Gizli anlasma!.. Sevr’e
kadar, düsmanlarimizin aleyhimize yaptiklari –elimizde bulunan bes
gizli antlasmaya göre– gayeleri: Milletin ve devletin haklarini
titizlikle koruyan, düsmanin bütün mel’anetlerini en ince teferruatina
kadar bilen ve aldigi fevkalâde tedbirlerle, bu arada bizzat elindeki
“Yildiz Istihbarat Teskilâti” çalismasiyle koskoca Osmanli
Imparatorlugu’nu (Adriyatik’ten Bagdat’ta, Kuzey Karadeniz
sahillerinden Orta Afrika’ya kadar) bütün iç ve dis düsmanlara ragmen
ayakta tutan Sultan Ikinci Abdülhamid Hân devrilecek ve sonra... Ve
sonra Yahudi Filistin’e yerlesecek, Pâdisahin Islâm âlemindeki taa
Çin’e kadar uzanan büyük nüfuz ve itibari yok edilip Ingiliz
emperyalizmasi hâkim olacak, Moskof, gözünü diktigi “Bogazlar”i alip
Akdeniz’e inecek, “Türkiye’nin mirasi üzerinde Almanya’nin haklari”ndan
bahseden Almanlar, Ingilizleri alt edip Anadolu ve Mezopotamya ile
beraber Hindistan ve Misir’a sahip olacak, biri surayi, digeri burayi
zaptedecek... Velhasil muhtesem Imparatorlugumuz yikilip gidecekti!.. Asirlardan
beri bu gaye pesinde kosan düsman, Tanzimâtçisini da, Yeni Osmanlisini
da, Ittihatçisini da zaman zaman hep bu gaye ugruna besleyip bagrina
basmis bu gaafilleri veya hainleri kendi usullerince ayni gaye ugruna
yetistirmistir!.. Tanzimâtçidan Yeni
Osmanli’ya, ondan da Ittihatçi’ya intikal eden bu gaflet veya ihanet
nihayet netice vermis, tarihimize “irticâ” diye geçen Rumi: 31 Mart
1325, Milâdî 13 Nisan 1909 olayi sonunda Sultan Ikinci Abdülhamid Hân
al-asagi edilmis, kendi ifadesiyle: “........ fimabaad (bundan sonra)
ne pâdisahligin ve ne de hilâfetin ehemmiyeti kalmayacaktir.
Zannedersem ben, hateme-i müluk (pâdisahlarin sonu) olacagim” demis ve
gerçekten ondan sonra gelen kardeslerinden Suldan Resad (1909–1918)
Ittihatçilar elinde esâretten bir saltanat sürmüs; Sultan Vahideddin
(1918–1922) ise bahtsiz bir Osmanoglu olarak yurt disina hicret edip
hayatini gurbette tamamlamistir!.. Ve sonrasi... 91
yil evvel 27 Nisan 1909 Sali günü “Meclis-i Millî” denilen içlerinde
pek çok hainin de bulundugu Âyan/Senatör ve
meb’ûsanin/milletvekillerinin bulundugu topluluk “tamamen uydurma,
iftira, yalan, efsane saheseri” bir fetvâ ile Abdülhamid Hân’i
tahtindan indirdi!.. Böylesine bir fetvâya Fetvâ Emini Haci Nuri Efendi
bütün tehdit ve tazyike ragmen muhalefet ederek meslek-i ilmiyyenin
haysiyyetini korumustur. Mevlâ râhmet eyleye... Sultan
Ikinci Abdülhamid Hân’i tahtindan indirenlerin basinda Talât Pasa
vardir. Mason, hem de Üstad-i-a’zam derecesinde mason olan bu Talât
Pasa için Falih Rifki Atay: “Imlâsini bizim düzeltecegimiz kadar
Türkçesi vardi” der!..  Iste
bu masonun basinda bulundugu çete, “tamamen uydurma bir fetvâ” ile
Abdülhamid Hân’i devirdikten sonra, yeni bir “afvolunmaz hatâ”,
“silinmez leke” ile, içlerinde ünlü bir Yahudi’nin, bir Ermeni’nin ve
iki de karanlik islerin adamindan kurulu bir heyeti, “Osmanli tarihinde
tek bir misli olmayan fâcia” ile Müslümanlarin Halifesi olan alti yüz
yillik Osmanli devletinin hâkanina göndererek tahttan indirildigini
bildirmekten utanmadilar!.. Ve sonra da ayni günün gecesinde alelacele
bir kararla Selânik’e gönderdiler!.. Yirmi dört kisilik maiyyetiyle çok
zor sartlar içindeki bu yolculugun ne müdhis bir eziyet içinde
geçtigine dair pâdisahin kizlarindan Sadiye Sultan (1886–1977) ile Ayse
Sultan’in (1887–1960) yayinlanmis hâtiralarinda ibretle okunacak
sayfalar vardir!.. O tarihe kadar pek
çok pâdisah hal’ edilmis/tahtindan indirilmis, hattâ Ikinci Osman/Genç
Osman (1618–1622) ve Abdülaziz Hân (1861–1876) gibi öldürülenler olmus,
fakat Istanbul disina sürgün edilen pâdisah olmamisti!.. Hareket Ordusu
basinda Istanbul’a giren ve Abdülhamid Hân’in “büyüklügü” sayesinde
müdhis bir lüpçülükle zafer (!!!) kazanip tam bir diktatör kesilen
Mahmud Sevket Pasa bu sürgün isini plânlayan kimsedir!.. Sultan Hamid
bu nankörün tertibi, oyunu ile Selânik’e giderken, Istanbul’da korkunç
bir soygun baslamis, daha evvel kaydettigimiz bu korkunç soygun
tarihimize “Yildiz Yagmasi” diye geçmis ve bu “yagma”dan kurtulabilen
yalniz Yildiz Kütüphânesi olmustur!.. 91
yil evvel 27 Nisan 1909 Sali günü baslayan Abdülhamid Hân’in
Selânik’deki sürgün hayati 1912 yilinin 1 Kasim Cuma gününe kadar üç
sene, alti ay, üç gün devam etmistir!.. Bu üç buçuk yillik sürgün
hayatinin zorluklari, istirabi, hüznü ve üstelik servet gasbi basta
Mahmud Sevket Pasa olmak üzere, Ittihatçi çete basindaki sergerdelerin
yüz karasidir!.. Bu haftaki yazimizi Ali Riza Alp’in bir cümlesiyle noktalayalim: “Abdülhamid’i kötülemek cehalettir.” _____________________________________________________________ | |
|
